Het gebruik en misbruik van onvloeiendheden

Een essay over de identificatie van ‘vermijdings-onvloeiendheden’ bij mensen die stotteren
Door Paul Brocklehurst PhD.

Paul Brocklehurst heeft  voor zichzelf een goede manier gevonden om met zijn blokkades om te gaan. Een eerste vereiste is, om dit effectief in de praktijk toe te kunnen passen, een volledige acceptatie van je stotteren. Een interessante benadering waarbij geen sprake is van een spreektechniek. Jump and go with the flow!

“Veel van de abnormale onvloeiendheden die worden veroorzaakt door mensen die stotteren, zijn geen primaire symptomen van stotteren. Integendeel, het zijn eigenlijk subtiele vermijdingsgedragingen die we hebben leren toepassen om stotteren te voorkomen. Ik noem zulke onvloeiendheden ‘vermijdings-onvloeiendheid’ en in tegenstelling tot de primaire symptomen van stotteren hebben we enige directe controle over het al dan niet produceren ervan.1 In dit essay zal ik uitleggen waarom, om met succes stotteren te managen en een meer optimaal communicatieniveau te bereiken, we in staat moeten zijn om deze vermijdings-onvloeiendheden in onze spraak te identificeren en voor zover mogelijk te elimineren. Dit is geen gemakkelijke taak, omdat veel vermijdings-onvloeiendheden net zo klinken als de “normale onvloeiendheden”, die worden geproduceerd door sprekers (zowel stotteraars als niet-stotteraars) wanneer ze proberen te formuleren wat ze willen zeggen. Terwijl normale onvloeiendheden echter een nuttige en belangrijke rol spelen bij het faciliteren van succesvolle communicatie, is het netto-effect van vermijding-onvloeiendheden volledig negatief, niet in de laatste plaats omdat ze onze angst voor stotteren in stand houden of zelfs vergroten en voorkomen dat we leren omgaan met stotteren op een adaptieve manier.”

fragment uit het artikel The Uses and Abuses of Dysfluencies door Paul Brocklehurst.

Het hele artikel is te downloaden onder Informatiebronnen