Different not Defect

Stammering Pride and Prejudice

‘Een kanarie is een tere kleine vogel die lieflijk zingt, onophoudelijk. Vroeger werden kanaries meegenomen diep de kolenmijnen in omdat ze bijzonder gevoelig waren. Alle giftige gassen doodden hen eerst en hun gezang stopte om de mijnwerkers te waarschuwen voor gevaar zodat zij nog konden ontsnappen. 

Met behulp van het sociale model zal ik laten zien hoe stotteren een kanarie is voor social toxins; of mensen het okė vinden om te stotteren is een indicator of we in een veilige omgeving leven. Ik suggereer ook dat stotteren echt eng is. Het ervaren van stotteren als spreker of luisteraar raakt de kern, rechtstreeks naar fundamentele existentiële angsten, en daarom is het begrijpelijk dat er een negatieve houding ten opzichte van stotteren bestaat.

Het sociale model van handicap heeft mijn leven veranderd. Het sociale model definieert de stoornis, dus voor stotteraars is ons onvloeiendheid-ding los van gehandicapt zijn. Het verklaart dat er een sociaal proces van invaliditeit is wanneer een persoon met een handicap een barrière tegenkomt, en dat deze invaliditeit een groot deel is van wat het leven moeilijker maakt voor mensen met een handicap. 

De mate van invaliditeit is verschillend in verschillende omgevingen. Invaliditeit wordt vaak geïllustreerd aan de hand van een voorbeeld van iemand met een statische fysieke beperking, zoals een dwarslaesie. Als je een rolstoel gebruikt om je te verplaatsen, ben je duidelijk meer gehandicapt als je voor een trap staat dan voor een lift.

Een stotteraar heeft een onderliggende beperking, zijn neiging tot onvloeiendheid. Hoe gehandicapt je als stotteraar bent, hangt af van de barrières die je tegenkomt. 

De meeste mensen met een handicap hebben te maken met negatieve attitudes, evenals met trappen en ontoegankelijk vervoer. Bij het stotteren is het ongewoon dat dit het belangrijkste type barrière is dat we tegenkomen. Er zijn een paar fysieke barrières voor mensen die stotteren, ik doe het bijvoorbeeld niet goed met spraakherkenning op computers, maar de belangrijkste barrières die ik tegenkom zijn negatieve attitudes en acties die uit deze attitudes voortkomen. 

Het sociale model definieert deze negatieve attitudes als barrières die even reëel zijn als een betonnen trap en het doet net zo veel pijn om tegen ze aan te lopen. Deze negatieve attitudes worden ons op talloze subtiele en niet zo subtiele manieren meegedeeld. Maar op de een of andere manier zegt de samenleving: ‘doe dat ding niet!’ onze begrijpelijke reactie is om te proberen dat ‘ding’ niet te doen. Het is interessant en nuttig om te zien waarom dat ‘ding’, onvloeiendheid, mensen bang maakt …”

Fragment uit het boek Stammering Pride and Prejudice
Scary canary: vulnerability and letting go of struggle geschreven door Katy Bailey