Wie wat bewaart…

De afgelopen weken heb ik bij mijn ouders teveel bewaarde spullen uitgezocht en opgeruimd. Ze hadden zich ingeschreven voor een aanleunwoning, dat mag onderhand als je 89 en 88 jaar oud bent nietwaar? De aanleunwoning ging niet door, ze hadden niet het vereiste bedrag op hun bankrekening staan… dat ze een vrijstaande woning te verkopen hebben telt niet mee. Wat een vreemde wetgeving hebben we toch in Nederland, maar dat terzijde.

Met mijn vader dozen van zolder gehaald en kasten leeggehaald, het is soms confronterend maar vaak ook erg leuk! Zoals de foto’s die we tegenkwamen van mijn overgrootouders, Zeeuwse mensen die altijd in klederdracht liepen. En foto’s van mijn moeder als klein meisje. Of de namen van mijn moeders’ achternichtjes in Canada, met hun moeder schreef zij altijd maar de laatste jaren hoorde zij niets meer. Ik heb gezocht op facebook en via via blijkt nu dat ze nog leeft! Weliswaar met dementie maar mijn moeder weet nu wat er aan de hand is.

Van de week kwamen we een grote envelop met “Levina” erop tegen. Verslagen van logopedisten kwamen eruit. Een krantenartikel over een operazanger die een therapie aanbiedt in Amsterdam, dit heb ik versnipperd en weggegooid. Helaas heb ik deze therapie gevolgd en ik ondervind er nog de gevolgen van. “Het is mijn eigen schuld als ik stotter, moet ik maar beter mijn best doen”.

Maar ook een krantenknipsel uit het Reformatorisch dagblad, waarschijnlijk gestuurd door een lief familielid. En terwijl ik het lees denk ik “Waarom ben ik hier niet heen gegaan, in plaats van naar Amsterdam?”. Het artikel is in de krant verschenen op 4 november 1983! De methode heet “De hollistische cirkel methode”. En ja, ik weet dat holistisch met één l is maar zo staat het genoteerd 😉 .  De therapeut heet Roel, hij is 48 jaar zwaar stotteraar geweest en, volgens het artikel, nu vrij van stotteren. Roel was 57 jaar in 1983 dus nu zou hij ongeveer 96 jaar zijn, als hij nog leeft.

Een paar punten die Roel vertelt in het artikel:

-De Hollistische cirkel methode behandelt niet het stotteren zelf, maar juist datgene wat het stotteren in stand houdt.

-Roel liep alle logopedisten, psychiaters en medische opvoedkundige bureaus af; ze moesten hem van het stotteren af helpen. Totdat hij in ging zien dat hij het zelf moest doen.

-Stotteren is een gedrag, een gewoonte. Iets wat je doet naar aanleiding van een bepaalde mening die je hebt. De meeste handelingen zijn aangeleerd en verlopen automatisch, dat geldt ook voor stotteren, het is een aangeleerd gedrag.

-”Ik ben ervan overtuigd dat elke stotteraar goed kan leren spreken” beweert hij. “Ik richt me dan ook volledig op de mogelijkheden die ieder mens in zich heeft. Dat probeer ik bewust te maken bij de mensen en ook te gebruiken in spreeksituaties. Dat betekent zelfontplooiing en persoonlijkheidsgroei waarbij het stottergedrag zijn doel verliest.

-Zogenaamde oorzaken van stotteren moeten worden teruggebracht tot datgene wat ze meestal zijn, namelijk aanleidingen en verleidingen die minder dwingend zijn dat ze lijken. De stotteraar moet er diep van doordrongen worden dat hij alleen zelf zijn eigen eigenwaarde bepaalt en niet een ander want in dat laatste geval is het geen “eigenwaarde” meer maar “anderwaarde”.

Deze man was zijn tijd ver vooruit!

Ben je pds en ook tot de conclusie gekomen dat je het zelf moet doen, dat niemand anders je van het stotteren af kan helpen? Lees onze vertaalde boeken en artikelen onder “Informatiebronnen”!

Today is the first day of the rest of your life!