Beyond the Fear of Stuttering

Een interview van The Canadian Stuttering Association (CSA) met Mary Wood, een jarenlang en bekend lid van de CSA.
Aanleiding is het onlangs gepubliceerde boek, gebaseerd op haar ervaring met stotteren.

Het boek is getiteld “Beyond the Fear of Stuttering: My Journey to Self-Acceptance and Freedom”.

CSA: Hallo Mary. Allereerst gefeliciteerd en bedankt voor het schrijven van een boek op basis van uw ervaring als iemand die last heeft van stotteren. Wat was uw doel bij het schrijven van het boek?

Mary: Misschien is het iets dat ik heb geleerd of ervaren waar iemand anders zich ook mee kan identificeren of van kan leren. Ik stotterde ongeveer 50 jaar voordat ik de woorden hoorde die mijn leven zouden veranderen: “Mijn geest controleert mijn lichaam. Waar ik aan denk, breng ik tot stand.” Ik begreep niet echt wat het betekende, maar Ik wist gewoon dat ze mijn leven zouden veranderen.

CSA: Wie had u in gedachten toen u het boek schreef? Aan wie was het gericht?

Mary: Ik sprak tegen mensen die stotteren, ouders van kinderen die stotteren, en iedereen die zich kan inleven in wat mijn leven had veranderd. Dit wilde ik delen. En ik hoor van mensen die niet stotteren die het boek hebben gelezen, dat ze zich kunnen inleven in wat er is geschreven. Ik schreef het vanwege de lessen die ik had geleerd en de mensen die ik had ontmoet die hun ervaringen deelden.

CSA: Kunt u ons iets vertellen over de inhoud van het boek?

Mary: Toen ik me begon af te vragen wat stotteren voor mij betekende, was ik verrast waar dit toe leidde en over sommige antwoorden die ik kreeg. Er zijn hoofdstukken over onze gedachten, over angst, ons gevoel van eigenwaarde, over dankbaarheid en vergeving – om er maar een paar te noemen. En er is ook een hoofdstuk met de titel “Het gaat niet echt om stotteren” – wat mij zelf verraste.

CSA: Wat was uw creatieve proces om te schrijven?

Mary: Dit boek is gebaseerd op alle workshops die ik de afgelopen 20 jaar heb gegeven voor de stottergemeenschap. Ik heb nooit nagedacht over mijn creatieve proces. Ik schrijf over wat ik in mijn eigen leven ervaar, wat ik heb ontdekt waarvan ik denk dat het me wat begeleiding en steun zal geven, en geef het dan door. Ik stelde me voor dat ik een gesprek met iemand heb, dat ik het deel en luister.

CSA: Het woord ‘angst’ komt prominent voor in de titel. Hoe belangrijk denkt u dat angst is bij het ervaren van stotteren?

Mary: Ik kan alleen uit eigen ervaring spreken. Ik ontdekte dat de angst voor afwijzing aan de basis lag van mijn angst om te stotteren – de angst dat ik niet geliefd of geaccepteerd zou worden als ik stotter. Die angst beslaat ook andere gebieden van mijn leven. Het hoofdstuk over angst is het grootste in het boek…. Dus ik denk dat dat wel zegt hoe belangrijk ik het vind.

CSA: Gelooft u dat vrij zijn van stotteren echt mogelijk is?

 Mary: Ik weet niet hoe het voor iemand anders is. Vrij zijn van de stotterangst en de gevoelens die achter het stotteren zitten, zijn voor mij mogelijk en iets waar ik me voortdurend van bewust ben. Ik denk niet dat het van de ene op de andere dag gebeurt, maar het is een levensweg, elke dag, elk jaar wordt een beetje makkelijker.

CSA: Wat inspireert u?

Mary: Ik word geïnspireerd als ik lees of hoor over iemand die een probleem of omstandigheid overwint. Ik word geïnspireerd terwijl ik leer, terwijl ik een boek lees, een workshop bijwoon – die woorden of dat gevoel dat me laat weten dat dit besef belangrijk is voor mij, en misschien ook voor anderen.

CSA: Bedankt Mary. We weten dat uw boek, net als uw presentaties door de jaren heen, velen van ons zal helpen, hoop brengen en inspireren. Nogmaals gefeliciteerd en bedankt voor het zo genereus delen.

Meer over het boek onder ‘Informatiebronnen’.