Corona en de Stille Week

Hoe gaan Personen Die Stotteren om met het Corona virus, welke invloed heeft het op hun spreken? Op een Facebook pagina voor PDS lees ik verschillende reacties. De één zegt “Ik geniet van de rust, buiten het “moeten” werken heb ik geen enkele verplichting. Hoe meer ik in deze situatie zit hoe meer mijn spreken stabiliseert”. Een ander “Ik ben moe, het leven is onzeker en dat maakt dat mijn spreken moeilijker gaat”.

Hoe is het voor mij? Ik ben bang, moe en onzeker. Bang om het virus te krijgen maar vooral voor mijn hoogbejaarde, broze ouders. Moe van het vele werken (met liefde) en slecht slapen. Onzeker, hoe lang gaat deze situatie nog duren? En dit alles is zeker te horen aan mijn spreken! 

Afgelopen week was de zogenoemde Stille Week voor Pasen. Een aantal mensen uit de kerk hadden een plan opgevat om elke avond een moment van bezinning te houden. Met een half uur durende live uitzending (alleen audio) vanuit de kerk met zang, bijbellezingen, gedichten en overdenkingen. Manlief en ik werden gevraagd om mee te zingen.

Al snel kreeg ik de vraag of ik ook iets voor zou willen lezen. Ik reageerde nogal terughoudend maar kreeg als reactie “Niet zo benauwd hoor!” En bij het doornemen van het draaiboek stond op zaterdag bij de afsluiting “Levina?”.

En daar ben ik dan heel de week toch wel in mijn achterhoofd mee bezig. Zomaar wat gedachten: “De andere twee “voorlezers” doen het zo makkelijk, ik kán voorlezen zonder stotteren dus waarom zou ik het ook niet doen?” Maar mijn gezinsleden voorlezen voelt toch anders dan een onbekend aantal gemeenteleden.

Zaterdag toch besloten deze stap te wagen met manlief als “back-up”. Hij zou de eerste regel lezen “We sluiten af met het avondgebed van Luther” waarna ik het over zou nemen. En hem op het hart gedrukt “Als ik tijdens het lezen vastloop, neem het over!!”

Terwijl ik daar stond te wachten tot het moment gekomen was besloot ik ook die zin zelf te lezen. Het zou hoogstwaarschijnlijk niet vlekkeloos gaan maar weet je, ik wist dat ik meer teleurgesteld in mezelf zou zijn als ik deze zin door iemand zou laten lezen dan dat ik deze, al stotterend, zelf ten gehore zou brengen.

En het ging goed, een paar haperingen maar zonder spanning of angst. Dankzij het Corona virus kreeg ik deze uitdaging op mijn pad. En ik ging ‘m aan!

En mijn back-up? Hij sprak na afloop “Ik had het echt niet overgenomen hoor, je kan het prima zelf!”