Zijn wie je bent (2)

Als jong meisje was ik nogal stil en een beetje verlegen. Maar was dat wie ik was?
Want ik was niet ad-rem, had weinig praatjes en mijn mening hield ik maar voor me. Kortom, ik kon me niet uiten, omdat het stotteren mij tegen hield.

Het mooie van mens-zijn is dat je kunt communiceren in taal; we zijn sociale wezens en hebben elkaar nodig. Maar als communiceren moeilijk gaat omdat je stottert, kun je dan jezelf laten zien, ben je dan jezelf?

Zijn wie je bent, maar ook jezelf manifesteren zoals je bent. Dat betekent dat je zegt wat je wil zeggen en dat je niets hoeft te vermijden.
Alles draait daarbij om wat je denkt en bepaalt daarmee je houding.

Als stotteren een grote rol speelt in je dagelijkse leven, is het vaak het eerste waar je aan denkt: ik wil niet stotteren, hoe kom ik over, wat denken ze dan van mij?

Die gedachten zijn alles bepalend, maar het kan helpen om je daar meer bewust van te worden. Ik ben me daarom meer gaan focussen op mijn ademhaling of op de inhoud van wat ik wil zeggen. Het geeft mij het vertrouwen dat spreken geen inspanning hoeft te zijn, maar een vaardigheid die iedereen gewoon in zich heeft.

Het kan ook helpen om eens te denken als iemand die nooit heeft gestotterd. Door je houding aan te passen als iemand die nooit heeft gestotterd.

Wat je denkt te zijn en wat je bent is niet hetzelfde. Stotteren is een gedrag en elk gedrag is aangeleerd. Dus is het ook af te leren!
Ook al wordt wel gezegd dat als je eenmaal stottert, je het altijd zult blijven doen.

Die overtuiging kan zich in je nestelen en versterkt het beeld dat je van jezelf hebt. Het beheerst je leven.

Het is maar waar je zelf in gelooft.

Als je altijd uit bent gegaan van de overtuiging dat stotteren niet verdwijnt, ondanks alle pogingen, is dat wat er gebeurt.

Sta je open voor een overtuiging dat je wel iets kunt veranderen, dat het te maken heeft met gedachten, dan kan het een weg naar vrijheid van spreken betekenen.

Spreken wordt dan een prettige vaardigheid, een automatisme, waar je niet bij na hoeft te denken.